Buitenlands Wegdamnieuws: “Ik wilde graag naar een land waar men zonder al te veel problemen kon boeren”
Daar zijn we weer! Buitenlands Wegdamnieuws! Een serie over Hengeveldse jongeren, die voor langere tijd in het buitenland verkeren. Deze keer het woord aan Jelmer Nibbelink. Hij vertrok op 24 april richting canada voor zijn stage.
Wat heb je zoal gedaan sinds je vertrek?
Ik ben op 24 april vertrokken naar Canada om stage te lopen. Ik volg de opleiding ‘veehouderij’ aan de HAS in Den Bosch. Ondanks alle onzekerheid door Corona, is er geen eis om naar het buitenland te gaan voor stage. Al stond voor mij vast dat ik naar het buitenland zou gaan wanneer ik de kans zou krijgen.
Wat zijn de grootste cultuurverschillen die je hebt ervaren?
Canadezen zijn over het algemeen vriendelijke en beleefde mensen. Men accepteert elkaar veel meer in het doen en laten.
- Waar het in Nederland een blijk van waardering is bij goede service, zijn fooien in Canada het voornaamste deel van de inkomsten van bedienend personeel. Tevens is het uiteten niet zo’n ‘big deal’ als in Nederland. Canadezen geven veel geld uit aan de welbekende koffie van Tim Hortens, lunch en supper. Dit maakt dat ze veel vaker uiteten gaan waarbij ze binnen het uur weer buiten staan.
- Fietsen doen Canadezen hier niet zoveel als in Nederland. Heuvelachtig landschap en grote afstanden in combinatie met een infrastructuur die er niet naar is, valt dit niet mee.
- Tevens wonen in dit gebied in Ontario nog mennonieten. Iets waar ik in Nederland nog nooit van had gehoord.
Wat mis je het meest nu je daar zit?
Hetgeen dat ik het meest mis zijn toch wel mijn vrienden en familie. Al heb ik voor de rest alles wat je nodig hebt in het dagelijks leven. Aan het uitgestrekte landschap kan ik prima wennen! Je stelt je er helemaal op in als je ergens heen moet dat voor Nederlandse begrippen ver is, al is het verkeer totaal niet te vergelijken met de Nederlandse drukte.
Wat maakt dat je voor dit land hebt gekozen?
Ik wilde graag naar een land waar men zonder al te veel problemen kon boeren. Waarom specifiek naar Canada, geen idee. Heb dit vanaf begin af aan gezegd toen ik startte met mijn opleiding. Ondanks dat er vanuit mijn opleiding geen verplichting aan buitenland stage zit wegens Corona, heb ik er bewust voor gekozen om wel naar het buitenland te gaan. Waarom niet, je bent nu jong en hebt niks te verliezen!
Hoe ziet jouw gemiddelde werkweek eruit?
Een gemiddelde werkweek voor een agrariër is elke week verschillend. De dagen in de schuur starten op tijd, al zijn deze ook halverwege de middag klaar. Op de dagen dat ik niet in de schuur ben, zijn er genoeg andere klusjes dat gedaan kan worden. Het is een zeugen bedrijf waar alle biggen op een leeftijd van 21 dagen worden gespeend en verkocht. Het werk bestaat vooral uit het verzorgen van de varkens, van onder andere voeren tot het verlenen van geboortehulp.
Wat zijn jouw plannen na terugkeer?
Eind augustus kom ik terug. Ik moet nog één jaar naar school om mijn agrarische opleiding af te ronden. Wanneer ik mijn opleiding heb afgerond, kan ik allerlei kanten op binnen de agrarische sector in deze in Nederland blijft bestaan. Het lastigste in Nederland is de afstand tussen boer en burger. In Canada is de verbinding tussen boer en burger veel sterker waardoor er één eenheid is.
Wat wil je verder nog kwijt?
Als je ooit de kans krijgt om voor een bepaalde periode naar het buitenland te gaan, dan is dat zeker aan te raden. Je leert veel nieuwe mensen kennen en doet zeer veel ervaring op. Je hebt tenslotte niks te verliezen!
