Buitenlands Wegdamnieuws: Lois Morsink!
Daar zijn we al weer: Buitenlands Wegdamnieuws! Een serie over Hengeveldse jongeren, die voor langere tijd in het buitenland verkeren. Deze keer het woord aan Lois Morsink, vanaf haar Curaçao!
‘Op 27 augustus ben ik in het vliegtuig gestapt voor mijn vijf maanden avontuur op Curaçao. Dit avontuur ben ik alleen aangegaan, vooral de eerste dagen waren even flink wennen. ik was in een onbekende omgeving waar ik niemand kende. Na een week kwam mijn huisgenootje aan op Curaçao en dit klikte vanaf het eerste moment heel goed. Ze noemen ons hier ook wel jut en jul.
Wat heb je zoals gedaan sinds je vertrek?
De eerste weken waren vooral acclimatiseren en je eigen leventje ‘opbouwen’ hier. Op dat moment is alles nieuw. Nieuwe omgeving, nieuwe werkplek, op jezelf wonen, nieuwe mensen leren kennen, noem maar op. In deze weken was het vooral genieten op alle mooie stranden en kijken hoe laat en waar alle happy hours beginnen en oh ja ook nog een beetje stage.
Daarnaast vooral snorkelen, nieuwe stranden ontdekken, zonsondergangen bekijken en met schildpadden zwemmen.
Wat zeker nog op mijn lijstje staat om te doen is de Christoffelberg beklimmen, maar op dit moment stel ik die nog zolang mogelijk uit. Hier moet ik me namelijk even mentaal op voorbereiden.
Wat maakt het dat je voor dit eiland gekozen hebt?
Deze vraag heb ik vaak gekregen en blijf het moeilijk vinden om te beantwoorden. Vanaf het eerste moment dat ik nadacht over buitenlandse stage zei ik al: ik ga naar Curaçao. Ik denk dat het een combinatie is van zon, happy hours en het gemak van de Nederlandse taal die ze hier spreken.
Wat zijn verder de grootste verschillen met Nederland/Hengevelde?
Er zijn heel veel verschillen met Nederland. Zo zie je een groot verschil tussen arm en rijk, het gekke hieraan is dat dit allemaal door elkaar heen woont. Naast een grote villa kan zomaar een bouwval staan. Ondanks de armoede zijn mensen hier wel heel gelukkig met het minste wat ze hebben. Ze waarderen alle kleine dingetjes.
Het verkeer hier is een chaos. In het begin schrok ik van elke toeter die ik hoorde, totdat ik erachter kwam dat toeteren iets vriendelijks is. Mensen rijden nog net niet met de handen op de toeter. Er zijn vrijwel geen verkeersregels, ze toeteren om aan te geven dat de ander voor mag, en dan toetert de ander weer terug als bedankje, het is hier nooit stil.
Wat zijn de grootste cultuurverschillen die je hebt ervaren?
De Antilianen denken veel aan de medemens en zorgen goed voor elkaar. Zo wordt het overgebleven eten nooit weggegooid maar aan zwervers gegeven. Daarnaast zijn de Antillianen vriendelijker dan Nederlanders. Overal waar je komt word je aangesproken als dushi of schatje. In de supermarkt, in de winkel, op straat, echt overal waar je komt. Als ik de mensen verder in 3 woorden moet omschrijven zou ik zeggen: vriendelijk, open en geïnteresseerd.
De echte Antilliaanse cultuur is ‘poko poko’, alles tranquilo, morgen weer een dag. Niks is gehaast en alles op z’n tijd. Niet alleen de antilianen hebben dit, maar ook de Nederlandse mensen die hierheen verhuizen nemen dit al gauw over.
Hoe ziet voor jou een werkweek er gemiddeld uit?
Op dit moment loop ik stage in een herenkledingzaak op de boulevards van Mambo Beach en Papagayo. Vanuit mijn stagebedrijf krijg ik veel vrijheid en ze zijn erg flexibel. Hierdoor zijn mijn stage en vrije tijd goed te combineren. Ieder weekend is een soort mini vakantie. Helaas vliegen de weekenden voorbij.
Wat mis je het meest nu je daar zit?
Ik mis vooral m’n vrienden en familie maar als ik heel eerlijk deze vraag ga beantwoorden, mis ik het allermeest Thomas (Wegdam red.) (lekker klef haha).
Verder mis ik eigenlijk vrij weinig, ik heb de luxe hier van een warme douche, een goed werkende airco en boodschappen kan ik doen bij de spar of Albert Heijn, lekker Nederlands.
Wanneer ben je vertrokken en wanneer ben je weer terug?
Ik ben 27 augustus vertrokken en op dit moment staat m’n retourticket op 27 januari. Dus precies vijf maanden op het tropische Curaçao.
Wat wil je verder nog kwijt?
Ik zou iedereen aanraden om een buitenlandse stage te gaan lopen. Even weg uit je bubbel en uit je comfort zone gaan. Je leert zoveel nieuwe mensen kennen en doet veel leuke nieuwe ervaringen op. Maar daarna natuurlijk wel weer terugkomen in het mooie dorpje Hengevelde!’
Hieronder nog enkele foto’s van het zonovergoten Curaçao ‘van Lois Morsink!’
