Pieter Column: Duidelijk dorpsnieuws in Hengevelde wint het van de landelijke “verkiezings sprookjes” (84)

Eindelijk werd het dan 22 november. De aanloop naar de verkiezingen was lang en vol met buitengewone beloftes. Iedereen deed zijn zegje. De TV programma’s dropen over met een groot wensenpalet. Volgens de oppositie moest heel veel anders. Af en toe proefde ik toch nog wel wat positieve politieke smaak. Wat het eerste opviel, was dat de lijstrekkers ook echt aan hun cadeautjeslijst bleven trekken. Maar je hoorde jammer genoeg vaak alleen maar de verschillen tussen partijen! Niet wat hun ook bindt! Als je ze dan nog kon horen. Want bij debatten die ik heb gevolgd, was het net een gekakel in een politiekhok. Net een kippenhok! Wel veel ongepast reageren. Maar luisteren naar elkaars standpunten blijkt in de politiek alleen nog maar geschiedenis te zijn.

Wim
Het kiezen wordt daarom ook zo moeilijk.  Niet alleen de verschillende partijprogramma’s maken er een compleet doolhof van. Maar vooral het aantal partijen. Nederland is een “Kiesdrempelloos” land met een broeinest voor politieke groeperingen. Vaak kortstondige geboortes van zgn. politieke groepering met na de verkiezingen een razend snel einde.  Er deden 25 partijen mee aan deze massa meeting. Maar liefst 973 kandidaten voor 150 zetels. Alleen Wim Meulenkamp ken ik.

De kieshokjes moeten in de toekomst wel veel groter worden. De hele grote stembiljetten passen bijna niet meer in de stemhokjes. En heb je het mammoet biljet eenmaal geopend, begint de speurtocht naar jouw partij en kandidaat. Na het stemmen merk je het volgende probleem. Hoe vouw je het reuzenbiljet tot de afmeting die past bij de gleuf van de vergaarbak van de stemmen.  Landelijk wordt er gedacht aan een vouwcursus voor stemmers! Die cursus kun je dan via YouTube kunt volgen! Je moet wel zelf voor groot oefenpapier zorgen.

Grote zuilen beplakt met reclamefolders van de deelnemende partijen zijn de enige herinnering aan de legendarische verkiezingen.  Ik heb alleen geen politieke karavaan in Hengevelde gezien. Geen discussie met lokale bestuurders.  Gelukkig hebben we onze koning Willem Alexander wel mogen ontmoeten. Geen politiek treffen, maar waar het in Hengevelde wel echt om gaat: ”gemeenschapszin!

Maar wat leeft er dan wel in Hengevelde?
De Adventsactie 2023, programma “Knap ‘mderoet” van de Gebrande Waateren, Kledingdonatie bij WVV. De Hofvogels verkondigen “geen pech met de tweede leg”. Leuke Leus! Ja, de naam voor de kruising van de tompouce en de croissant kan nog wel eens keer besproken worden in de tweede kamer. “Crompouce” verdient qua smaak en geur een betere naam. Met Hofproducent Nollen. Ook de oprichting van een supportersclub voor FC Twente kreeg veel aandacht. Een echte koopzondag bij Jon. Fase 111 van de Marke 3. Vrijwilligers gevraagd voor “Kroamschudd’n in Hengevelde.

Maar het enige kritische punt op de politieke agenda in Hengevelde is de ophanden zijnde geboorte van een Gemeente Gezinde “Raadsjournalist” (een zgn.  G.G.R-er).  Het gesprek aan de keukentafel en in de kroeg: de plannen van de gemeente om een neutrale “Nieuwsschrijver” te benoemen. Hoezo neutraal? Dat roept veel vragen op. Al jarenlang wordt er op allerlei manieren verslag gedaan van gemeenteraadsvergaderingen. Ieder op eigen manier en stijl van beleving. Maar een journalist die precies opschrijft wat de gemeenteraad en college voorschrijft, riekt naar inbreuk op de vrijheid van meningsuiting. Waar is de gemeente toch bang voor? Er zijn landen waar de schrijfkunst van journalisten stevig aan banden wordt gelegd. Sterker nog, ze worden verbannen omdat het de bestuurders niet zint.

Het lijkt net of de gemeente de zwarte Piet uitdeelt aan “Raadsjournalisten” terwijl ze zelf veel moeite hebben met Zwarte Piet!

Nauja! Nouja!

Ik vlieg weg………

Pieter Column