Mike te Wierik: ‘Hij is de leukste profvoetballer die ik ken. Sowieso de meest normale’
Hieronder een column van William Pomp, journalist van Dagblad van het Noorden die we onze lezers niet willen onthouden. ‘Onze Mike, wat gaat hij doen?
Eén advies voor voormalig FC Groningen-aanvoerder Mike te Wierik
Verslaggever William Pomp heeft in zijn column maar één advies aan voormalig FC Groningen-aanvoerder Mike te Wierik. ‘Kom lekker naar huis. Je wordt hier met open armen ontvangen’.
Hij is de leukste profvoetballer die ik ken. Sowieso de meest normale. Daarom deed het me ook zo’n pijn toen ik afgelopen week Mike te Wierik aan de lijn had en hoorde dat deze toch al donkere dagen voor hem gitzwart zijn. Hij belde toen hij op weg was naar Pride Park Stadium, 10 minuten van zijn huis. Even eruit om Derby County aan het werk te zien tegen Swansea. Als hij niet was gekomen, had niemand het gemerkt. Sinds Phillip Cocu ontslagen is, telt Te Wierik niet meer mee.
Het was zijn droom, een avontuur in het buitenland. Ik weet nog goed dat hij tijdens de voorbereiding op het seizoen 2018-2019 ineens naar AA Gent kon. Toen de aanvoerder van FC Groningen hoorde wat hij bij de hoog aangeschreven Belgen kon verdienen, stond hij met zijn oren te klapperen. ,,En dan te bedenken dat ik helemaal niet kan voetballen, William’’, vertrouwde hij me met een knipoog toe. De overgang ketste af omdat de toenmalige directie van FC Groningen de robuuste verdediger, zeer tot zijn spijt, niet wilde laten gaan.
Twee jaar later kwam alsnog zijn kans. De Engelse Championship was misschien nog wel een mooiere uitdaging dan de Belgische Pro League. Maar als Te Wierik alles geweten had, was hij waarschijnlijk liever thuisgebleven. Al was het maar voor de hond. Zijn trouwe viervoeter Messi logeert, zolang het baasje in Engeland zit, bij pa en ma Te Wierik in Hengevelde, maar God, wat mist hij het beestje. ,,Een hond praat niet terug, maar de muren al helemaal niet’’, zei hij toen hij Messi in huis haalde in de tijd dat hij in de Groningse wijk Reitdiep woonde.
Tijdens de eenzame, lange dagen in Derby wordt het verlangen naar zijn oude leven groter en groter. Te Wierik smacht naar een bord met warme aardappels, groente en een stukje vlees van moeders. Of even samen boodschappen doen. Een uurtje vissen met pa. Zijn collega’s bij FC Groningen, waar het ook zo slecht niet was. Of lekker met de voetbaltas op het stuur naar WVV’34, zijn oude club waar hij in zijn vrije tijd nog assistent-trainer van het eerste was. Daar kan geen kleedkamergenoot als Wayne Rooney tegenop. Kom lekker naar huis, Mike. Je wordt hier met open armen ontvangen.
