Zomerfeesten 50 Jaar. Aflevering 9: Vrijdagavond, openingsavond met loterij

De vrijdagavond. Van oudsher de Hengeveldse Avond. Alle Hengeveldenaren, jong en oud, verhuisd, weer teruggekomen of nooit weggeweest, zijn welkom. Jarenlang was deze avond dé grote opening van het weekend. Inmiddels echter is die grootse aanpak een beetje verplaatst naar de zaterdagavond.
Er was muziek op de vrijdagavond en de loterij. Ik wist niet dat het mocht, maar er werden doodleuk honden, veulens en auto’s weggegeven met de loterij. Zo kwam je nog eens aan een huisdier. Ook was de muziek in die tijd een beetje anders. “Kerkmuziek in de tent, dat zou je nu niet meer verwachten hè?”
=Door Carlijn Assink=

DE BEGINJAREN
In de jaren zeventig begon het feestweekend op de Hengeveldse avond vaak met een toespraak van de burgemeester. In 1970 werd de openingstoespraak nog gedaan door Theo Wegdam en mocht nieuwbakken burgemeester J. Buijvoets de aftrap doen van de loterij, liefst 7.000 loten waren er verkocht. De hoofdprijs? Een stamboekpaard. Het dier werd gewonnen door de Hengeveldse landbouwer G. ten Breteler. Tonnie Blanken mocht zich ook gelukkig prijzen, hij ging er met een automatische wasmachine vandoor.

<<Burgemeester Buijvoets houdt de openingstoespraak. Op de achtegrond de toenmalige voorzitter Jan Eijsink

OPEL KADETT
Ook Erna Keuper viel een keer met de neus in de boter. In 1977, toen Erna een jaar of 20 was, was ze al de hele tijd tegen iedereen aan het grappen. “Ah, stop die lootjes maar weg, die auto is toch voor ons.” En tegen haar broer Wim, die aan het ‘nöln’ was: “Vanoamd krieg ie nen nieuw’n auto, niet zo zeur’n!” En jawel, wat bleek die avond? Wim had het goede lootje! Een hele prestatie, want er werden dat jaar zo’n 15.000 loten verkocht. Een splinternieuwe Opel Kadett kreeg hij. Al ging die uiteindelijk naar zijn opa en oma, want die hadden nog geen auto.
In dat jaar werd overigens ook al het entreegeld afgeschaft. Dat werd vervangen door één entree per avond van 1 gulden. En als bonus kreeg iedere tweeduizendste bezoeker een gratis rijwiel. Je kunt niet zeggen dat de Zomerfeesten Hengevelde niet vrijgevig waren.

HANDMAAIER
Erna heeft verhalen te over, want op vrijdagavond gebeurde altijd wat. Zo heeft ze een prachtverhaal over Jan Keuper, haar man. “Jan was nog even een visje halen, ik ging al naar huis. Toen Jan ook thuiskwam zei hij: Ik goa nog emn terug! En hij pakte de handmaaier en fietste om 3 uur s’ nachts zo weer terug.” ’t Gras was, volgens Jan, te hoog voor de vistent. “Meneer wilde even de finishing touch geven.” Maar dat was nog niet genoeg, want hij bedacht zich dat in de tent ook tussen de planken aardig wat naar boven groeide. Dus dat maaide hij er ook maar af.
“Zo, das ook weer netjes.”

JAREN ’80 EN ‘90
In de jaren tachtig en negentig ging de loterij ook verder. Zo werd er een reis naar de Bahama’s weggegeven in 1981, onder muzikale begeleiding van Silvio en Josephine and the Jukebox. In 1983 werd er een gouden handdruk verloot, ter waarde van vierduizend gulden. Silvio was er ook weer, maar de Brabantse band stond nu samen met The Amazing Stroopwafels op het podium. Ze speelden om en om in de prachtige feesttent.

Het jaar erop begon met het ontsteken van Olympisch vuur. Burgemeester van der Vegt had dat ergens tussen Griekenland en de Verenigde Staten opgehaald. De hoofdprijs van de loterij was dan ook een reis naar de Olympische Spelen. In de avond was het opnieuw feest met Silvio.
Dit maal was ook Paolo Passionato and The Pennies from Heaven van de partij. Die hadden net de hit ‘Hengevelde’op single uitgebracht (zie de afbeelding van de hoed hiernaast). Helaas kan ik dit niet vinden op het wereld wijde web, maar wellicht heeft iemand dit plaatje nog in een doos op zolder liggen? In de jaren ’90 werden ook nog een paar prachtige reizen en fietsen weggegeven, maar dieren zag ik niet meer voorbij komen.

BEKENDE PRIJSJES
Niet alleen Hengeveldenaren stelden dit feest op prijs. Er gaat namelijk een hardnekkig gerucht dat in 1974 (Overigens een gezellige avond met de loterij van een paard en feest met de Edelweis Kappele uit Geselaar) Koningin Juliana een brief zou hebben geschreven waarin ze haar waardering voor het feest uitte. Zoals Teun in deel 6 al meldde, was daar vreselijk weinig bewijs van. De brief zou afgedrukt zijn in de Tubantia. Na navraag bij de redactie bleek dat ze aan het werk zijn met het archief en nu tot maar vijf jaar terug kunnen kijken. Maar wat blijkt, ik hoef helemaal niet ver te zoeken. Op Facebook notabene, verschijnt de brief (LINK: https://www.facebook.com/50jaarzf/photos/pcb.203234576847990/203234553514659/?type=3&theater )

Alie Beuving opent het portier van de nieuwe auto. Ze won de hoofdprijs in de jaarlijkse verloting.

ARD SCHENK
En dat niet alleen. Voor de loting werd ook alles uit de kast getrokken. Mijn lieve vader Jan Assink heeft zich daar ook een aantal jaren mee bezig gehouden. “Via via probeerde ik telefoonnummers van bekende mensen te achterhalen en ze te vragen of ze wat wilden doneren voor de loting. Nou dat ging in die tijd nog best aardig.”
Waar praten we dan over? “Bijvoorbeeld schaatser Ard Schenk. Hij had net weer een Olympische plak gewonnen. Ik heb hem gebeld bij de fysiotherapie. Nam zelf de telefoon aan en ja hoor, hij wilde wel wat sturen. Kreeg ik een pakket met zijn handschoenen, muts en trui. Of Hans Kazan, hij stuurde een of ander goochel attribuut.
En die ene bekende weerman, Edwin Krol?”
“Erwin bedoel je? “
“Ja die. Hem had je ook zo aan de lijn. Hij stuurde wat meteorologische dingetjes op.”

De openingsavond. Genodigden op de eerste rij oa wethouder Huuskes, burgemeester Buijvoets en echtgenote, wethouder Willem Pierik en echtgenote en uiterst links gemeentesecreatris Horstink.

MUZIEK
De muziek was in deze tijd erg spectaculair zegt Jan Eijsink. “Vrijdagavond was altijd de feestavond. Dan hadden we de The Clarks bijvoorbeeld. En in de jaren ‘70 kon je nog iemand als D.C. Lewis erbij halen. Zijn single ‘Mijn Gebed’ stond toen op nummer 1 en hij kwam optreden. Kerkmuziek in de feesttent.”
Jan denkt even verder. “Misschien moeten we hem nog eens vragen! Oh, hij is dood zie ik nu. Jammer, die hoeven we dus niet meer te proberen.”
Soms mist Jan de gemoedelijke tijd van toen. “Gezelligheid, beetje dansen en praten, geen oorverdovende muziek. Iedereen moet zich daar weer even in kunnen vinden dit weekend van het 50-jarige bestaan.”

Hieronder nog enkele feestelijke foto's van de vrijdagavond in de beginjaren.